De Löwentor (Leeuwenpoort) is de indrukwekkende, gekanteelde poort van de opgeheven Pruisische vesting van keizer Alexander. De griffioenen aan weerszijden van het portaal, gegoten in de Sayner Hütte, en het grote opschrift geven een goede indruk van de militaire en stedelijke indruk van het complex. Om de stad te verdedigen tegen vijanden uit het zuidwesten werd in 1817 begonnen met de bouw van de Feste Kaiser Alexander, een van de grootste alleenstaande vestingwerken in Duitsland. Het fort had een bijna vierkant grondplan met zijden van ongeveer 500 meter lang op een oppervlakte van 25 hectare. Naast het overgebleven Fort Großfürst Konstantin en de batterij op de Hüberling, omvatte het Alexander systeem de verdwenen werken van de Großfürst Alexander redoute, Mosel batterij, Moselweiss redoute en de ondergrondse communicatie naar Fort Konstantin. Tijdens de Frans-Pruisische oorlog van 1870/71 bood het fort onderdak aan een krijgsgevangenkamp voor wel 10.000 man. Ondanks grote uitgaven moest het in 1903 worden verlaten omdat het verouderd was en beschadigd door grondwater. Na de Eerste Wereldoorlog werd het fort in 1920-22 bijna volledig gesloopt; alleen de Löwentor (Leeuwenpoort) en de Reduit bleven over. Batterij Hüberling werd voor 1903 aan de stad Koblenz geschonken en is nu een monument. Er werden verschillende bestemmingen voor het fort besproken, maar geen van deze plannen werd uitgevoerd. Na 1945 werden in de Reduit sloppenwijken ingericht, die net als veel andere vestingwerken in 1964 door sloop werden vernietigd. Ook nu nog wordt het stratenplan op de Karthause bepaald door de vroegere stadswallen en begroet de Löwentor (Leeuwenpoort) elke bezoeker op weg naar boven.