De naam van de toren weerspiegelt een stukje landbouwgeschiedenis. Het was in feite het huis van de koeherder van de stad. Tot het begin van de industrialisatie hielden veel huishoudens in een stad ook vee. De wijnbouwers in Oberwesel waren afhankelijk van de mest van hun koeien tot de uitvinding van minerale meststoffen. De Kuhhirtenturm is de derde rechthoekige toren op het Michelfeld. Aangezien de stuwdam in een depressie in het terrein ligt, moesten twee kelderverdiepingen worden gebouwd tot op de hoogte van de doorgang van de stuwdam, om deze zo vlak mogelijk te houden. De Kuhhirtenturm is dan ook de enige met zes verdiepingen. De funderingen reiken tot een diepte van zes meter. Het metselwerk is twee meter dik, meet acht meter in de breedte en ongeveer zeven meter aan de zijkanten. De toren heeft altijd een piramidaal dak gehad. Op oudere foto's is te zien dat de koeherderstoren vroeger aan de stadszijde was afgesloten met een dichtgetimmerde muur. Het appartement van de koeherder was op de vierde verdieping. Hij moest ook de taken van een brandwacht vervullen. De wachtkamer had daarom een vooruitspringende erker naar de stad met ramen aan alle kanten. De brandbel hing in een wijde geluidsopening in het dak. In een dakkapel erboven was de wijzerplaat van een klok te zien. Binnen in de hoge toren waren geen trappen, maar de koeherder moest ladders beklimmen naar zijn wachtkamer. Toen de toren van de koeherder in 1983 dringend werd gerenoveerd, werd hij omgebouwd tot woontoren. Het wordt privé gebruikt en kan niet worden bezocht.