De naam van de Katzenturm houdt waarschijnlijk verband met de benoeming van de graaf van Katzenelnbogen tot adellijk burger van de stad Oberwesel, die een boerderij in de buurt van de toren bezat. Aangezien de Katzenturm in de derde bouwfase van de stadsmuur werd opgericht, ligt het tijdstip van de bouw in de eerste helft van de 14e eeuw. Aan de Rijnzijde werden de stadsversterkingen van de noordelijke voorstad beveiligd door twee ronde torens, de Katzenturm en de grotere Ochsenturm. De Katzenturm werd pas in de eerste helft van de 14e eeuw aan de stadsmuur toegevoegd, zodat hij aan de Rijnzijde voor de muur uitsteekt. Oorspronkelijk was er alleen een halfronde uitstulping in de muur op dit punt. Dit is de reden waarom de kelder van de Katzenturm halfrond buiten de muur staat in de richting van de Rijn. Tegenover de stad werd de toren op het niveau van de kantelen geplaatst op de vooruitstekende kraagstenen (een uitsteeksel dat uit de muur steekt en deze ondersteunt), zodat de straat die evenwijdig aan de stadsmuur liep, vrij bleef. De kantelen liepen door het midden van de toren. Via een trap in de toren konden de wachters een verdedigingsplatform bereiken van waaruit zij een uitkijk konden houden. Op de bovenverdieping vormt de ronde toren een achthoek waarop vroeger een spits kegelvormig dak was geplaatst. Om de toren te beschermen tegen bombardeervuur (kanonnen van kort kaliber) werd op de bovenste verdieping een gewelf aangebracht. In de jaren 1860 verkocht het gemeentebestuur van Oberwesel enkele torens. Zo werd de Katzenturm in 1862 voor 26 daalders verkocht aan de Franse ambassadeur in Berlijn (graaf de Reiset). Bovendien kocht hij het gebied van de stadsmuur dat 21,60 meter boven en 10,80 meter onder de toren ligt. Hij verbouwde de toren om er woonvertrekken van te maken, die nu nog steeds in gebruik zijn. Aan de zuidzijde van de toren bevindt zich ook een bakstenen uitbouw die een terras vormt. Dit gaat door tot de doorbraak van de spoordijk. Bovendien werd in 1945 een erker toegevoegd die wordt ondersteund door voluutvormige consoles (spiraalvormige ornamenten), met een gietijzeren borstwering. (Kira Bublies, Universiteit van Koblenz-Landau, 2016)