De hoofdpersoon, de Quetschehannes, is iets meer dan 125 jaar geleden ontstaan (hij vierde zijn 125e verjaardag in 2007). In die tijd kwam, volgens het verhaal, een reizende koopman uit de Hunsrück, Hannes of Johannes, naar het dorp ten tijde van de jaarmarkt en verkocht snoepgoed. Deze waren iets speciaals in die tijd en erg populair als cadeau van de jongens voor hun meisjes. Hij stak zijn winst waarschijnlijk in wijn en/of bier en feestte er lustig op los. Zo gebeurde het dat de jongeren hem in dronken toestand op hun schouders namen en hem door het dorp droegen. Toen hij in 1882 stierf, rouwde de jeugd hevig om deze gebeurtenis. De weduwe Berz, de toenmalige waardin van de herberg Wilbert, raadde de jeugd aan een Hannes te bouwen, wat gebeurde in de vorm van een stropop en nog steeds in gebruik is. Deze grote en zware strooien pop is gekleed in een colbert, hoge hoed, wit overhemd, witte broek en laarzen en heeft de obligate sigaar in de mond.